Hoooi,

Deze week helaas niet de hele week op me stage aanwezig kunnen zijn maar ondanks dat een ontzettend leuke week gehad.

Ik heb van Irene en Gerda spullen gekregen voor op mijn stage. Stickers, potloden in kleur en grijs, lijm en een hele hoop pennen, ALTIJD HANDIG.
Tobias en ik hebben met wat spullen een leuke opdracht gedaan. Ik heb op verschillende blaadjes de kinderen hun namen opgeschreven, deze naambordjes mochten zij zo mooi maken als ze maar konden. Ze mochten niks op hun naam plakken, helaas is dat niet helemaal begrepen… maar goed. Ze kregen van ons een aantal stickers, potloden en ze gingen aan de slag. Na het mooi maken van deze naambordjes hebben we van elke leerling leuke foto’s gemaakt. De bedoeling is deze foto ergens te printen en in de klas lokaal op te hangen als versiering. De foto’s plaats ik op mijn Facebook.

Woensdag; doktersavontuur
Woensdag werd ik in de ochtend door Bash opgehaald om naar het militaire ziekenhuis te gaan. Ik kom hier aan voor 9.00.
Als eerst zit ik heel lang op een bankje te wachten voor dat ik dan na mijn gevoel bij de dokter kwam. Ik vind het al erg vreemd dat iedereen gewoon kan mee kijken terwijl ik daar zit, maar goed dat zal wel Ghanees zijn denk ik maar.
Mijn gewicht, bloeddruk, hartslag en tempratuur word gemeten.
Vervolgens mag ik doorlopen. Hmm… misschien was dit toch niet de dokter.
Nu moet ik zo’n 2 uur wachten tot dat ik ECHT naar de dokter mag, meneer is namelijk nog niet aanwezig. Maar okee ik heb in Ghana geleerd wat geduld betekent en probeer het hier nogmaals uit.
Tijdens het wachten lopen stoere soldaten rond, het minder stoere vond ik dat zij allemaal een mapje hadden. Niet zomaar een mapje, maar een roze of babyblauwe mapje van Disney prinsessen…… o__O
Uiteindelijk na het 2 uur wachten mag ik dan eindelijk naar binnen. Hier word om mijn probleem gevraagd. Na het opschrijven van mijn problemen op een blaadje word ik weer naar buiten gestuurd.
Nu mag ik opnieuw 2 uur of misschien wel langer wachten tot dat het onderzocht word.
Na dat het onderzocht word moet ik anderhalf uur op mijn uitslag wachten om vervolgens 2 uur te mogen wachten op mijn dokter die mijn uitslag begrijpt en mij kan vertellen wat er aan de hand is.
EINDELIJK bij de dokter binnen loopt hij weg, want ja er zit een cliënt te wachten op zijn uitslag dus weglopen kan wel even, voor het zelfde geld bloed ik dood, maarja weglopen moet toch even kunnen.
Wanneer hij terug komt zet hij als eerst de radio aan, dit is namelijk ook erg noodzakelijk. Dan pakt hij mijn uitslag aan begint in zich zelf te lezen.
Tijdens dat hij leest hoor ik op de Radio geen Ghanese muziek zoals ik het overal hoor, ik hoor oud Amerikaans Western muziek. Dit vond ik toch wel een beeeetje vreemd .. hahaha
Na de uitslag mag ik gaan, Bash brengt me naar huis. Wanneer ik thuis aankom is het al bijna etenstijd.
Ik schrijf me laatste kaarten af ga eten en dan eindelijk me bed in.

Zaterdag; Shoppennn
Vandaag lekker naar de stad geweest met Laura. Opzoek naar stof. Dit is een hele klus, ik weet ongeveer wat ik wil maar kan het nergens vinden. Hier in Tamale word er op elke hoek van de straat stof verkocht, ook op elke hoek staat een naaiwinkel waar je je kleren kan laten maken van de stof die je gekocht heb. DIT wil ik natuuuuurlijk ook doen. Helaas is de stof in Ghana vrijwel overal erg kleurrijk, ik ben niet zo van de kleuren.
Nu heb ik na super lang zoeken dan toch eindelijk mijn stof gevonden, waar ik een hele mooie rok van ga laten maken. Jullie mogen hem allemaal bekijken en misschien wel even aanraken als ik weer in Nederland ben, voor de rest blijft het voor iedereen een groot geheim wat het resultaat is geworden van mijn mooie rok.
Ik heb niet alleen een rok gekocht maar ook wat super leuke cadeautjes voor wat lieve mensen.

Toen ik thuis kwam van het shoppen liet ik mijn spullen zien aan mijn gastmoeder, dit doe ik altijd. Bij mijn stof kwamen er van alle kanten kinderen en volwassenen naar me toe WAAUUWW MADAM WAAUW… ik heb het goed gedaan :D
Nu maar hopen dat ze dat niet tegen iedere blanke zeggen die stof koopt…