Ja jongens ik ben over me helft… ik moet alweer bijna naar huis.
Eerlijk gezegd kijk ik hier tegen op. Ik wil nog langer blijven… Het is hier veel te gezellig, ik heb een veel te leuke gastgezin en ik heb nog veeel te weinig gezien.
De enige reden dat ik terug zou willen is om mijn familie en vrienden in Nederland weer te kunnen zien. De rede dat maakt dat ik er extra tegenop kijk is dat ik in Nederland weer terug kom en mijn gastgezin en vrienden hier misschien wel nooit meer ga zien…

Natuuurlijk probeer ik nog contact met ze te houden, maar dat is moeilijker dan het lijkt denk ik.
Ondanks ik over me helft ben en niet naar huis wil heb ik weer een hele leuke goede week gehad.

Maandag; oorbellen
Vandaag doe ik voor het eerst mijn oorbellen in die ik Zaterdag gekocht heb voor mij zelf. In Ghana dragen alle meisjes oorbellen en alle mannen dragen niks. Normaal heb ik geen oorbellen in dus zal ik wel transgender zijn in hun ogen. Op mijn stage aangekomen is dit ook het eerste wat alle kinderen opmerken. Alle meiden komen op me afgestormd ‘waaaauww madam’ en zitten direct aan me oorbellen te frunniken. De jongens zeggen ‘madam you are beautiful’ ik zeg dan heel Ghanees ‘Thaaaank you’.

Donderdag; Helemaal alleen
Vandaag kom ik op mijn stage aan, alle kinderen zijn al in school maar ik ben erg vroeg…
Er is geen docent er staan ramen open en de school deur is open. Als ik de kinderen vraag hoe ze binnen gekomen zijn, zegt een van hun dat de sleutels op de grond lagen. Ik vraag ze of zij de deur hebben opengemaakt, ‘nee’ is hun antwoord. Ik bel gelijk Marieke, dit voelt niet goed namelijk..
Zodra Marieke er is, is ook Mustafa gearriveerd die veeeel minder bezorgd lijkt te zijn dan ik.
Marieke praat met Mustafa en er blijkt gelukkig niet ingebroken te zijn. Pfieuw..
Het is al laat voor de les begint door dit ongeval. Mohammed is niet aanwezig en Tobias is ook niet aanwezig. Dus ik moet de les maar overnemen.
Na de les vraag zet ik een leuke film op. Kinderen die niet op de school zitten blijven maar in en uit lopen wat niet de bedoeling is. Uiteindelijk sluit ik de voordeur af zodat er niemand meer in of uit kan. Vanuit de tralies bij de voordeur roepen kinderen ‘madam please, madam please….’ toch krijg ik een schuldgevoel maar ik vind dat ze moeten luisteren en negeer het.
In de middag kom ik thuis en doe mijn oorbellen in want die was ik vandaag vergeten. Norman en Lookman staan voor me deur. Norman duikt gelijk achter me laptop en vraagt of ik hem wil leren typen en Lookman staart me met open mond aan ‘waauww sister.. If you were not my sister and if you were old enough, I had married you’.
Voor de duidelijkheid Lookman is zo’n 4 of 5 jaar jonger dan ik maar goed…

Vrijdag; Drum lessons
Jahoor vandaag hebben Tobias en ik geregeld dat Rastaman komt. Een drumdocent. Deze meneer heeft mij in mijn introductie week djembee les gegeven, vandaag gaat hij dit in ons klasje doen.
Ik deel de groep op in 3en omdat Rastaman dit graag zo wilt, vervolgens gaan 2 groepen bij ons binnen tekenen en 1 groep speelt buiten djembe. Na 20 minuten wisselen we van de groepen. Na de djembe les krijgen ze nog voor een kwartiertje ongeveer gezamenlijk dansles. De kinderen vonden het helemaal geweldig en ik ook! Top Rastaman heb je super leuk gedaan!

Zondag; zwemles
Vandaag neem ik me vier broertjes en een zus mee naar het zwembad. Mijn broertjes duiken zonder enige moeite het water in en beginnen te zwemmen. Mijn zus kijkt er iets tegen op heb ik in de gaten, zodra ik me voeten in het water hang komt ze naast me zitten en zegt ‘sister… I can’t swim…’
Ooh… okay… ik pak der hand en ga naar het gedeelte waar wij kunnen staan hier ga ik het water in. Ze vraagt me of ik het haar wil leren. Tuurlijk wil ik dat. Ik leg uit hoe je moet zwemmen, hoe je als een zeester moet blijven drijven. Hoe je moet blijven drijven door met je voeten een kikker na te doen. Alle pogingen die ze doet lijken eerder op een ontzettend geschrokken hondje die spartelt om eruit te komen. Ze lacht keihard om haar eigen pogingen. Me broertjes lachen haar ook erg hard uit. Na vele pogingen tot is ze niet heel veel wijzer geworden van mijn les. Met zijn 6en pakken we de taxi terug, onderweg word er nog steeds erg hard gelachen om haar pogingen. Nu thuis aangekomen en even genieten van een rustig avondje hoop ik.

Fijne Kerstdagen allemaal!
Groetjes vanuit het HEERLIJK WARME GHANA, waar geen sneeuw, hagel, regen, en kou te vinden is.