Week 4; Ballonnentijd

Ik heb een erg leuke week achter de rug.

Dinsdag: leesmiddag
Elke dinsdag middag is lees middag, tijdens de lees middag helpen wij kinderen die op NCS hebben gezeten hun lees niveau te verbeteren.
Kinderen zitten vaak in een te hoge klas met een te hoog niveau voor lezen, dit kunnen zij vaak helemaal niet aan. Zo heb je bijv. studenten die in klas P5 zitten en die het niveau van P1 hebben. Deze kinderen worden telkens gewoon toegelaten tot een hogere klas terwijl dit eigenlijk niet moet gebeuren.
Uiteindelijk in P6 krijgen zij hun examen waarin zij veel moeten lezen en halen dit niet omdat hun niveau gewoon nog veel te laag is.
Zo lezen ze in P6 gewone verhalen, en hebben studenten het niveau van P1 waar je bezig bent met woordjes als ‘you, are, girl, boy, name etc.’

Woensdag: Ballonen en foto dag!!
Vandaag heb ik als kleine verassing ballonnen mee naar school.
In de ochtend begin ik met het opblazen van 15 ballonnen, voor elke leerling een.
Ik vertel Mohammed (docent) of hij de kinderen kan uitleggen, dat ik de ballonnen aan ze wil geven eerst een leuke groepsfoto wil maken en daarna mogen ze ermee doen wat ze willen.
Ik ben namelijk bang dat als ik ballonnen geef, de ballonnen binnen 10 seconden kapot gemaakt zijn.
Na de pauze begin ik met mijn klas te knutselen. We maken een hond. Na het knutselen vraag ik Mohammed of de kinderen het begrepen hebben en deel in spanning de ballonnen uit. In eerste instantie had ik voor mijn foto al minstens 5 knallen verwacht, maar ik hoor niks. Ik maak me foto en wacht dan 10 knallen af, nog steeds hoor ik niks.
Kinderen zitten een beetje moeilijk te doen met de ballonnen, in elke ballon zit een knoop.
Dat hoort toch helemaal niet?!
Iedereen probeert de knoop eruit te krijgen. Tobias en ik vertellen dat het er in hoort, maar toch worden overal de knopen eruit gehaald.
Verschil Nederland en Ghana;
Nederland is de bedoeling van ballonnen het zo snel mogelijk kapot maken en iedereen laten schrikken van de klap die eraf komt.
Ghana is de bedoeling de ballon zo lang mogelijk heel laten zodat je er zolang mogelijk van kan genieten.
Mijn mening: Nederlandse kindertjes kunnen hier heeeeel veeel van leren.
Er word nog steeds met groot plezier met de ballonnen gespeeld en ik blijf maar foto’s maken van iedereen. Een super grappig meisje uit mijn klas die stopt haar ballon onder haar jurk en lijkt serieus 9 maanden zwanger.
Dit meisje is overigens ook een meisje waarvan Tobias en ik haar verdenken van dat ze stiekem ontzettend goed Nederlands kan.
Als ik of Tobias in het Nederlands een grappig verhaal aan elkaar vertellen en zij staat erbij begint ze altijd precies op het grappige stuk keihard te lachen.
Als ik zeg volgens mij kan zij gewoon Nederlands en denkt ze nu deze dombo’s hebben niet in de gaten dat ik alles hoor wat ze te vertellen hebben, begint ze weer keihard te lachen.
Thuis gekomen moet ik toch echt wat kleren wassen. De laatste keer dat ik mijn kleren heb gewassen was het niet zo’n groot succes. Ik had Oranje kleren van het zand die na het wassen er niet wit en schoon was maar nog viezer dan eerst….
Vandaag krijg ik les. Er worden 4 bakken met water voor mij gevuld.
Ik moet beginnen met de meest schonen kleren (Fout 1, ik pakte de meest vieze kleren). In bak een was ik de grote vlekken eruit. Ondertussen stop ik mijn kleren in bak 2 waar ik in ga op de kleine vlekken, dan in bak 3 hier spoel ik al het zeep er nog even uit, dan wring ik mijn kleren uit en doe ze in bak 4. Bak vier noem ik de gewassen opslag als alle kleren gewassen zijn neem ik bak 4 mee naar de waslijn waar ik mijn was ophang.
Mijn witte kleren beginnen in bak 1 oranje en eindigen in bak 4 toch echt wit :D

Vrijdag: Muziekles en jongleren
In de ochtend starten Tobias en ik omdat Mohammed er niet is een Engelse les. Ik wil het anders doen dan Mohammed. De kinderen leren normaal het alfabet maar iedereen kent het rijmpje, ga je letters aanwijzen dan word het erg lastig voor ze omdat ze het rijmpje dan niet opnoemen.
Ik heb het alfabet op het bord geschreven en letters weg gelaten. Aan hun de taak om de letters in te vullen. Vervolgens heb ik woorden gemaakt, sommige die de leerlingen wel kennen maar niet kunnen schrijven. Hiervan heb ik letters weggelaten zodat wij deze gezamenlijk met de hele groep kunnen invullen. Ik vertelde de leerlingen dat ze het moesten invullen in hun schrift. Sommige leerlingen begrepen het en vulde de volledige worden in, andere begrepen het niet en vulde de worden in zoals ik ze op het bord had geschreven met letters weg gelaten L
Vandaag delen Tobias en ik de groep kinderen weer op. De ene groep komt bij mij voor muziekles en de andere groep gaat samen met Tobias jongleren.
Vandaag speel ik geen liedje met ze op de xylofoon maar vandaag leg ik ook wat uit.
Ik leer ze verschillende noten. Ik moet zeggen dat de kinderen het erg snel oppakte. Wanneer ik de letters onder de verschillende muzieknoten weghaalde konden sommige ze met gemak er weer onder plaatsen. (Nouja…. Gemak……het schrijven van een letter is voor bepaalde nog wel erg moeilijk. Je schrijft C en zij schrijven de C omgekeerd).

In de avond ben ik film gaan kijken, we zouden Ice Age kijken maar Norman en Lookman (Ja! Ik ben er achter gekomen hoe je zijn naam schrijft) hebben Mr. Bean on holiday op mijn laptop gezien. Normaal zit ik altijd in mijn kamer met Norman en Lookman als we een film kijken maar nu ging ik met ze in de woonkamer zitten omdat ze nog moesten eten.
Ik begon met 2 broertjes en een laptop op mijn schoot. Ik eindig met mijn laptop op een tafel en 8 kinderen voor de bank 8 op de bank en ik in een hoekje. Alle buurtkindjes kijken mee.

Nacht van Vrijdag op Zaterdag: overleden oordopjes
Het leven begint hier in Tamale al vroeg. 4.00 word mijn moeder wakker en schreeuwt even het hele huis bij elkaar. Norman of Lookman moet brood halen, de ander moet helpen schoonmaken etc. Normaal als ik om 4 uur wakker word doe ik mijn oordopjes in. Maar die zijn helaas overleden :(………

Zaterdag avond: Film avond
Norman en Lookman staan voor me deur, sister we want to see a movie with you.
Ik pak me laptopje zet hem alvast op de tafel omdat ik weet dat het niet alleen bij Norman en Lookman zal blijven en laat ze een film uitkiezen. MR. Bean?!?
Maar die hebben we gisteren toch al gekeken?
‘Ja dat weten we maar we willen hem zien.
Nou okee dan MR. Bean.
Ze snappen niet alles van de film lachen om precies de zelfde stukjes als gisteren en om dingen die zij waarschijnlijk gisteren nog niet in de gaten hadden. Weer begin ik gezellig met me broertjes en eindig met alle kinderen uit heel Tamale voor mijn kleine laptop.

Zondag: Zwemmen
Vandaag lekker aan het zwembad gelegen, het enige wat ik jullie even wilde melden. Niet om jullie jaloers te maken of iets….. omdat je hier wel lekker aan het zwembad kan liggen zonder dat je tepels eraf vriezen. Maar gewoon omdat ik kwijt wilde dat ik dat gedaan heb.

Ik stuur jullie wel een beetje zon op!
Dikke kus en groetjes vanuit Ghana!

Week 3; Opzoek naar nijlpaarden

Ik heb bijna deze hele week stage gelopen, alleen donderdag niet omdat ik ziek was en vrijdag niet omdat ik een trip ging maken.

Maandag:
Vandaag ben ik samen met mijn stage klas gaan tekenen. Ik heb een kleurplaat uitgekozen die als voorbeeld ook was ingekleurd in de tekenboek. Deze heb ik door Mohammed (Docent) laten kopiëren.
De kinderen uit de klas kregen allemaal een kleurplaat en van Tobias een aantal potloden.
Een aantal leerlingen uit de klas wisten dat er een ingekleurd voorbeeld in het tekenboek stond en gingen deze na kleuren.
Veel kinderen die in de klas zelf aan het inkleuren begonnen waren, kregen dit in de gaten. Zij stopte met het zelf bedenken van kleurtjes en gingen ook de kleurplaat inkleuren zoals op het voorbeeld aangegeven werd.
Ik heb deze dag wat foto’s gemaakt met mijn mobiel van de kinderen die wel tekeningen hebben ingekleurd naar eigen gedachtes, deze zullen later deze week op mijn facebook staan, ik krijg de foto’s namelijk niet van mijn mobiel af ….

Dinsdag:
Morgen is voetbal, daarom dat ik na mijn stage wat inkopen ga doen voor wat leuke Ghanese accessoire.
Ik heb een Ghanese vlag gekocht die ik voorop mijn fietsje kan binden en een vuvuzela.
Onderweg naar huis met mijn Ghanese vlag voorop mijn fietsje word er van alle kanten naar mij geroepen, en hoor ik overal gejuich. Er komen Ghanese kinderen voorbij gerend die roepen “GHANA GHANA!!”
Vlak bij mijn huis staat een clubje jongens waar ik langs moet met mijn fiets. Zij zien mijn vlag en vuvuzela en komen schreeuwend op me afgerend “ SALAMINGA GOOD JOB, WELL DONE, GHANA GHANA!!!!”

Woensdag:
Vandaag heb ik maar een kort dagje stage gelopen. Er was namelijk voetbal. African cup 2014.
Ghana-Togo. Natuurlijk ging ik, als Salaminga (Blanke) hierheen om Ghana te supporten.
Samen met wat andere vrijwilligers stonden we in de rij te wachten om naar binnen te gaan.
Een Ghanese 55+ stond erop om met mij te trouwen. Ik heb hem met pijn in mijn hart toch echt moeten afwijzen. Ik heb namelijk afgesproken met mijn ouders dat ik zogenaamd getrouwd ben.
Uiteindelijk toen wij binnen waren met onze supporters accessoire moesten we wachten tot dat de wedstrijd zou beginnen.
Een 1 voor tijd kwamen alle voetballers het veld op gerend. Togo heeft zijn eigen Wesley Sneijder, ik durf te zweren dat hij nog kleiner was dan ik, maar voetballen kon hij zeker.
Alle voetballers deden hun warming-up, het was erg onduidelijk wie Ghana was en wie Togo was, want ze hadden allemaal het zelfde aan.
Na een halfuur warming up rende zij het veld weer af, werd het veld voor de laatste keer gecontroleerd voor de wedstrijd kon beginnen.
Het was super leuk om al die Ghanese vol spanning te zien zitten. Telkens als de bal ook maar net over de helft van het veld was begon heel Ghana al te juichen en te springen van blijdschap. Ik was mezelf al mentaal aan het voorbereiden op een goal. Zonder Goal was ik al aan 1 oor doof van het gejuich maar met goal…..
Ghana scoort in de eerste 25 minuten van wedstrijd. 1-0 niet heel veel later draai ik me even om en word er van alle kanten met een Vuvuzela in me oor getetterd. Ik kon wel raden dat het 2-0 was. Na de pauze maakt dan Togo ook een goal maar Ghana laat toch wel even zien dat zij toch echt de beste zijn en scoren uiteindelijk nog een mooie 3-1

.
Ik heb een goal kunnen filmen en de reacties van de mensen, dit filmpje word ook later deze week op FB geplaats aangezien ik dit filmpje ook niet op me laptop krijg L
Na afloop van de wedstrijd kwamen er om de beurt van alle kanten Ghanese kinderen op mij af omdat ze mijn Vuvuzela graag wilde hebben.
Ook mijn 2 broertjes wilde hem graag hebben, dus ik heb besloten om aan het eind van mijn verblijf me broertjes mijn Vuvuzela te geven.

Vrijdag:
Vandaag vertrekken wij om 9.00 uur op trip, met een groepje vrijwilligers. Wij gaan opzoek naar nijlpaarden.
Na een lange rit zijn wij aangekomen bij onze primitieve verblijf.
Kamers met ingestorte bedden, muizen, insecten, geiten, geen douch, en een openbaar toilet.
Met openbaar toilet bedoel ik een open veld waar alle vrijwilligers liever hun behoefte doen dan op het toilet zelf.
We komen in het donker aan en delen onze kamers in.
Een aantal vrijwilligers gingen koken en de andere waaronder ik gingen zitten.
Niet omdat we lui zijn, maar omdat je niet met 120000 man in een keuken kan staan.
Na het eten moesten er toch echt dames plassen, gelukkig was het donker.
We zijn met zijn alle naar het poepveldje gegaan, namen wat wc papier mee, deden hoofdlampen op en gingen zitten. De rest van de Details bespaar ik jullie, ik vertel jullie wel dat het echt heel erg grappig was.

Zaterdag:
Vandaag moeten we vroeg ons bed uit want we gaan kanoën.
We komen aan bij de rivier. Aan de overkant van de rivier ligt Burkina Faso .
Ik stap samen met nog 2 vrijwilligers en Bash een kano in. Halverwege het varen , loopt onze bood vol water.
Gelukkig zat ik voorin, dus werden mijn voeten niet nat.
De 2 lieftallige dames achter mij hebben de hele rit met een door 2 gebeten plastic waterfles, het water uit de bood zitten scheppen. Ik ben erg trots op ze, want door hun goede daad is onze boot niet gezonken en leven we nog.
Bij de Nijlpaarden aangekomen hebben we een aantal mooie foto’s proberen te maken. Helaas zaten de nijlpaarden alleen met hun oren en ogen boven water dus de mooiste foto’s heb ik niet.
Gelukkig heeft een andere vrijwilliger wel hele erge mooie foto’s kunnen nemen van de nijlpaarden.
Op de terug weg zijn we even gestopt bij Burkina Faso. Daar hebben wij tot 20 meter gelopen en toen moesten we helaas terug.
Eerste indruk van Burkina Faso; lijkt op Ghana.
Na de kano tocht zijn we naar een restaurant gegaan om te lunchen.
Heerlijk Europees. Ik deelde samen met Irene een pizza en een bord patat.

In de avond hebben wij met zijn alle naar traditioneel dans gekeken die voor ons werd opgevoerd, en hebben we zelf wat dansjes gedaan.
Na het dansen naar de ontzettend mooie sterrenhemel gekeken tijdens het plassen op de poepveld.

Zondag:
Vandaag weer aangekomen in mijn gastgezin. Zo direct misschien even een filmpje kijken als mijn broertjes mee willen kijken en anders ga ik lekker vroeg slapen, want ik ben kapot.

Foto’s zijn te vinden op mijn FB, verdere foto’s en filmpjes volgen nog.

Groetjes en dikke kus vanuit Ghana

Week 2 ; Gekke Norman

Deze week heb ik de hele week stage gelopen.

Maandag:
Ik ben er achter gekomen dat op mijn stage, kinderen helemaal blij worden van stickers.
Kinderen moesten tijdens een activiteit die Tobias had verzonnen, hun naam en leeftijd op een gekleurd blaadje schrijven. Vervolgens moesten ze het blaadje versieren door bijv. stickers op te plakken.
Mijn stage plaatsHAD uit mijn hoofd 2 stickerboeken. Het was zo’n succes dat er nu opgeteld misschien een kwart sticker boek over is.
De kinderen plakte het eerst op een blaadje, maakte niet uit wat voor sticker het was en waar het zat, zolang ze er maar heel veel hadden. Vervolgens toen ik alles had opgeruimd zag ik allemaal beplakte kinderen zitten. Stickers op hun oogleden, armen, nagels, tenen etc. Moeders zullen wel schrikken als hun kinderen thuis komen met 800 tattoeages.

Woensdag:
Zelf had ik een muziek Activiteit bedacht. Elke ochtend als de leerlingen op school komen kijken zei eerst een filmpje, waarin zij moeten tellen of het alfabet moeten opnoemen.
In het filmpje hoorde ik heel vaak ‘altijd is kortjakje ziek’ voorbij komen. Dit is een ontzettend simpel liedje om te bespelen op een xylofoon.
Ik had mijn klas in 2 groepen opgesplitst. De eerste half uur zat groep 1 bij mij en was groep 2 buiten aan het lummelen met Tobias. 2^de halfuur andersom.
De eerste groep vond het spelen op het instrument zo leuk dat ze maar niet naar mij luisterde. Telkens als ik een kind apart iets wilde laten spelen hoorde ik op de achtergrond kinderen die zelf een totaal ander liedje aan het slaan waren.
Groep 2 deed het beter, hier zaten de jongens in. De jongens deden super goed hun best, luisterde direct als ik iets zei en speelde goed mee. Verbazingwekkend hebben ze beide het liedje niet kunnen afspelen en waren ze gek genoeg even ver terwijl groep 2 het in mijn ogen veel beter deed.

Vrijdag:
4 minuten voor dat mijn wekker afgaat, word ik wakker door gezang buiten.
Ik stop mijn wekker en pak me spullen om te gaan douche.
Als ik mijn deur open doe zie ik Norman staan, mijn gastbroertje. Hij streelt zich zelf met zijn linker hand, draait met zijn heupen van links naar rechts, houd een denkbeeldige microfoon voor zich en zit heel hoog te zingen.
Omdat ik de deur open deed en begon te lachen schrok hij en stopte direct. Hij rent naar de woonkamer toe en staat in de deur opening mij aan te kijken.
Volgens mij hoopt hij nog steeds dat ik dit niet gezien heb, maar stiekem had ik het moeten filmen.
Na het douche en ontbijten vertrek ik op mijn fiets naar mijn stage. Bij mijn stage word ik net als elke morgen door alle kinderen blij begroet. ‘Salaminga hallo’ dit betekent ‘blanke hallo’.
Vandaag was een rustig ochtendje. Ik moest ook eerder weg dus ben na de lestijd ben ik een beetje met de kinderen gaan tekenen.
Ik had als opdracht gegeven dat zij van 1 driehoek, 2 cirkels en 1 vierkant iets moesten gaan tekenen.
Ik maakte zelf een voorbeeld op het bord, wat ik eigenlijk niet had moeten doen.
Alle tekeningen waren namelijk precies het zelfde als wat ik op het bord had getekend.

Deze middag ben ik samen met Irene en Pien naar Hand in Hand afgereisd.
Dit is een project opgezet door een Nederlandse vrouw. Bij dit project worden fysiek en mentaal gehandicapte kinderen en volwassenen die door hun familie zijn uitgestoten, opgevangen.
Er wonen verschillende gastmoeders. Deze moeders bezitten 3 gehandicapte in hun huis die zij in de nacht verzorgen. Overdag gaan de kinderen gewoon naar school en word er voor de volwassenen en voor de kinderen die niet naar school kunnen een vast dagbesteding georganiseerd.

Zaterdag:
Zaterdag ochtend moesten wij om 7 uur ons huisje uit. Iedereen was een rondje aan het wandelen dit hoort bij hun dagbesteding. Wij zelf zijn mee gaan lopen. Het was super om te zien hoe liefdevol zij werden behandeld en hoe liefdevol zij andere behandelde.
Iedereen had iets te doen. Ze hielpen elkaar ook met alles wat gedaan moest worden.
Na het wandelen zijn we met ze gaan schilderen en tekenen.
Mij werd gezegd dat ik een meisje moest gaan helpen, dit meisje wist heel goed te vertellen wat ze wilde alleen ze wist niet hoe ze moest tekenen, aan mij de taak om wat zij wilde op papier te zetten zodat zij het samen met mij kon inkleuren.
Ik sta een minuut op om wat krijtjes te pakken en ik kom terug is er een hele tekening gemaakt met een zwarte krijt.
Dan maar inkleuren :(. Ik moest aan haar vragen welke kleuren zij wilde gebruiken en deze dan voor haar pakken zodat zij deze kon gebruiken.
Ze wist veel kleuren op te noemen maar soms als ik zei ‘vind je deze kleur niet mooi, die heb je nog niet gebruikt’ en dan kreeg ik als antwoord ‘welke kleur is dat?’.

Na het tekenen zijn we naar apen geweest. Hier heb ik een paar mooie foto’s geschoten.
We kregen een begeleider die ons heel veel te vertellen had, het enige jammere was dat ik er vrij weinig van kon verstaan. Hij sprak goed engels maar ook super onduidelijk.

Weer terug gekomen bij Hand In Hand, gingen ze muziek maken met trommels.
Iedereen was vrolijk en zat te dansen. Tijdens het feestuurtje heb ik Stephen ontmoet. Deze jonge is 9 jaar oud en heeft iets aan zijn benen. Hij kan hierdoor niet lopen zonder krukken.
Stephen kan super goed engels praten, hij praat heel duidelijk en is ontzettend slim.
Eerst vond ik het sneu voor Stephen dat hij hier zit. Ik kreeg het gevoel dat omdat Stephen een van de weinige is die wel goed kan communiceren, hij zich misschien alleen voelde. Er waren wel mensen die goed kunnen communiceren maar die zijn allemaal niet van zijn leeftijd.
Later bleek dat ik misschien wel ongelijk had. Stephen en de rest ging zwemmen, Stephen deed zich voor als een tijger die achter iedereen aan rende op zijn armen. Iedereen sprong voor Stephen weg en rende voor Stephen weg. Het was leuk om te zien dat de kinderen en volwassenen die ‘wat mankeren’ elkaar hielpen. Zo heeft een lieve dame met het syndroom van down, een jongetje het water uitgetild en hem in zijn rolstoel gezet.
Pien en Irene werden uitgenodigd om bij een vrijwilligershuis te kijken. Omdat ik het zwemmen zo leuk vond om te zien bleef ik zitten.

Na het zwemmen kwamen er ineens allemaal blote mensen op me af, die waarschijnlijk dachten dat ik hier ook vrijwilliger was. Ik kreeg een shirt op me gegooid en moest ze helpen aankleden.
Ik kon moeilijk tegen ze zeggen ‘joh ik werk hier niet ga is even lekker ergens anders naakt staan wezen’ dus besloot ik ze maar te helpen.

Ik heb allemaal nieuwe vrienden erbij gekregen.
Een jonge die de hele tijd mijn naam riep maar ik heb hem nooit mijn naam verteld.
De jonge die als eerst op me af kwam en poedelnaakt voor me stond omdat hij aangekleed wilde worden.
Het meisje dat ik heb geholpen met schilderen.
En Stephen de enige waarvan ik zijn naam weet, aangezien deze naam ook ontzettend makkelijk is.

Iedereen ging TV kijken. Stephen kwam aangelopen en pakte mijn hand. Hij zei ‘madam you have toe eat.’ Ik antwoorde dat ik eerst met hem mee naar binnen ging om tv te kijken. Stephen zei ‘no’ dus ik vroeg ‘why’ waarop hij antwoorde ‘they will rip of your chest’ en hij trok zijn armen uit elkaar. Ik begon te lachen en zei hem gedag.
Na het eten zijn we lekker vroeg gaan slapen.

Zondag:
Vandaag zijn we naar de waterval gegaan.
Wij kwamen hier aan en iedereen wilde met ons op de foto.
Ik ben samen met de andere met bikini aan het water in gegaan en bij de waterval gaan zitten.
Zelfs toen wij in het water zaten werden er nog steeds van alle kanten honderden foto’s van ons gemaakt.
Waarschijnlijk ben ik beroemd in Ghana zonder dat ik hier ook maar enig besef van heb.
Weer thuis in Tamale aan gekomen en me andere broertje ontmoet. Loekme zo zeg je het, hoe je het schrijft ??? geen idee.

Het lukt mij gek genoeg niet om foto’s van mijn week op mijn blog te plaatsen, dus deze plaats ik op Facebook.

Ik mis jullie wel een beetje hoor.
Dikke kus vanuit Tamale.

Kort verslag tot nu toe

1nov.
Met een uur vertraging kom ik aan in Ghana (waar geen ebola heerst). Hier hebben wij ongeveer 1 uur in de rij gestaan voor paspoortcontrole.
Eindelijk door de douane heen naar buiten. Allemaal ghanese met bordjes met namen. Ik en Irene vrouw waarmee ik samen naar tamele afreis konden nergens ons naam vinden tot dat de irene geroepen werd door toontje. (Toontje een hele leuke vrouw waar wij verblijven). Met toontje naar huis gereden en direct gaan slapen. Kortom eerste indruk van ghana; druk.

2nov.
Vandaag hebben we een taxi geregeld en zijn wij door accra gaan reizen, was super interessant en mooi om te zien. Naar een oud traditioneel vissersdorpje geweest. Ontzettend armoedig en zij zijn zo blij met wat ze hebben.
Na het vissersdorpje naar het strand gegaan, super leuk om te al die ghanese te zien zwemmen in hun normale kleren.
Ben al een aantal keer ten huwelijk gevraagd, moest ze met pijn in me hart afwijzen hoor hahah.
Overal waar je loopt hoor je pssst, zo roepen ze je.

3nov.
Om 4 uur nachts met de auto naar de bus. Hier begon het ongeluk al. Deuk in de auto band. Wij om half 5 nachts band laten maken en door rijden. Op station in de bus gestapt en rond 8 uur sochtends vertrokken. Rond een uur of 12 remt onze bus ineens en komt er rook uit de achterkant. Een man zegt dat we kunnen blijven zitten. Ineens komt er uit t niets een man de bus in en zegt dat we er uit moeten. Wij de bus uit blijkt onze bus in de hens te staan.
Na dik een uur anderhalf uur wachten kunnen we door reiden. Bij kumasi aangekomen waar we een half uurtje hoorde te wachten hebben we 2 uur of langer gewacht.
Eindelijk in tamale aangekomen kregen we file door het vuurfestival. Kinderen die zingen dansen en met vuur rennen.

4nov
Vandaag eerste dag in de lodge vergeleken met waar ik nu slaap kan je t vergelijken met een 4 sterren hotel.
Rond gelopen in tamale. Super leuke marktjes bezocht heb al helemaal zin om iets ghanese te maken.

5nov.
Stage dag 1 vandaag kreeg ik introductie.
Allemaal lieve leuke kleine kinderen. Ik kom daar aan achterop de motor van sylvester. Links van me kinderen die me camera tas wilde tillen en me hand vasthouden. Rechts van me kinderen die me andere tas wilde tillen.
Iedereen probeerde me hand vast te pakken en iedereen salaminga (blanke) hallo.
Na die middag ziek op bed gelegen.

6nov.
Hele dag stage samen met tobias.
Tobias en ik gingen voetballen. Lummelen en nog een spel waarvan ik de naam niet meer weet. Alle jongens deden enthousiast mee meiden dan wat minder.

7nov.
Vanochtend djembee les van de rastaman. Super leuk maar ik was nog ziek dus die middag gingen we naar de markt om stof te halen voor tassen maken maar ik was ziek naar mijn (hotel) gegaan.

8nov.
Naailes gehad dus me eigen tas gemaakt, heeft een hele dag geduurd. Na tassen maken me koffer ingepakt en naar me vastgezet gegaan.
Hier lekker gegeten wel super weinig zo weinig dat iedereen zich afvroeg wat er aan de hand was. Maar ik was pas ziek geweest en geen honger dus ja...

9nov.
Vandaag ontbetn met brood en soep.
En nu zit ik al de hele middag in een restaurantje met wifi(slechte wifi)